Szlak bursztynu i jadeitu

Jadeit - Święty kamień władzy, długowieczności, płodności, mądrości i równowagi. Jadeit jest minerałem znanym także pod nazwą żad imperialny (przeźroczysty, szmaragdowozielony) - najbardziej znaną - która to też rozciąga się na nefryty. Minerał ten występuje w wielobarwnych bryłach o różnych kolorach: zielonym, pomarańczowym, brązowym, niebieskim, kremowym, białym, lawendowym, czerwonym, perłowym, szarym i czarnym. Czasem kolory się mieszają i tworzą wzory lub żyłki w skale. Jest bardzo rzadkim minerałem i rzadko też tworzy dobrze wykształcone kryształy, ale za to najczęściej występuje w postaci zbitej masy mikrokrystalicznej, włóknistej tworząc skupienia ziarniste lub włókniste agregaty. Również najczęściej jest lśniąco zielony, przeświecający lub przeźroczysty. Współwystępuje z diopsydem, egirynem, glaukofanem, albitem, granatem, a z egirynem i omfacytem tworzy szereg jadeitu. Skupiska jadeitu mogą osiągnąć masę kilku ton, ale nie wszystkie minerały mogą się przydać jako materiał jubilerski. Jadeit jest też cenionym materiałem rzeźbiarskim, o którego wartości decyduje nie tylko artyzm artysty, ale również jakość użytego kamienia i jego barwa. Jadeit jest łudząco podobny do nefrytu, ale twardszy i ze względu na skład chemiczny należy do innej grupy minerałów. Swoją nazwę najprawdopodobniej uzyskał od greckiego słowa "ischias", co znaczy "ból w biodrze"; albo też od hiszpańskiego słowa "higado" - "wątroba", ponieważ używany jest przez litoterapeutów do uzdrawiania tychże organów. Odmiany jadeitu Chloromelanit - o barwie zielonej do czarnej, zawierająca znaczny procent żelaza. Występuje w Meksyku, Nowej Gwinei, Szwajcarii, Francji. Astrydyt - odmiana ciemnozielona jadeitu, bogata w chrom, znaleziona na Nowej Gwinei (jaśniejsze plamki pochodzą od przerostków kwarcu i opalu. Występuje w skałach oliwinowych. Miejsca występowania jadeitu Birma - jest największym dostawcą jadeitu; od przeszło 200 lat zaopatruje Chiny w przeświecający jadeit cesarski (imperial jade). Gwatemala - gdzie odkryto jadeitowe toporki i prastare wyrobiska eksploatowane przez Majów, Chiny - odmiany o pięknej zielonej barwie "Yunan jadeit", Japonia - materiał nie nadaje się do celów jubilerskich. Włochy - Piemont, USA - Kalifornia (często jest to mieszanina z nefrytem). Występuje też w Tybecie, Rosji (Kazachstan), na Kostaryce, Australii, Nowa Zelandia - wydobywany tu jadeit zwany jest przez Maorysów pounamu. W jego poszukiwaniu Maorysi prowadzili ekspedycje w najbardziej niedostępne obszary Wyspy Południowej. Pounamu ceniono za twardość i ostrość krawędzi - Maorysi, podobnie jak inni Polinezyjczycy, nie mieli dostępu do metali. Przypisywano mu także znaczenie mistyczne. Polska słynie z kopalni jadeitu w wiosce - Tąpadła u podnóża Góry Ślęży na Dolnym Śląsku (tworzy tam drobne agregaty), spotykany jest też w Górach Kaczawskich.  Jadeit występuje głównie w łupkach krystalicznych i skałach metamorficznych tworząc się w niskich temperaturach i stosunkowo wysokich ciśnieniach. Bywa spotykany w serpentynitach, czasami w amfibolitach i przeobrażonych szarogłazach. Zastosowanie Jadeitu Jadeit ma także duże znaczenie naukowe jako wskaźnik warunków i charakteru przeobrażeń skał. Stanowi też bardzo atrakcyjny, wysoko ceniony w jubilerstwie i poszukiwany kamień dekoracyjny a także ozdobny. Był ceniony przez wiele starożytnych kultur m.in. w starożytnych Chinach, państwach Mezoameryki i ludy maoryskie. Wyrabiano z niego ze względu na jego twardość narzędzia i kosztowną broń. Już starożytni mistycy cenili jadeit sprowadzany z Birmy i nie pozwalali, aby się marnował, toteż wykorzystywali każdy jego okruch. Największymi względami cieszył się u nich prześwitujący birmański jadeit cesarski. Wytaczali z niego malutkie figurki, które umieszczali na widocznych miejscach w różnych miejscach domostw, a także nosili okruchy jadeitu przy sobie. Jest to kamień zaprawdę niezwykły, formując się długo we wnętrzu Ziemi kumuluje w sobie potężną energię. Jest ulubionym kamieniem (nie licząc kryształu górskiego) bioterapeutów, którzy wykorzystują energię kamienia wspomagając się nią przy zabiegach.
W dawnych czasach sukcynit był uznawany zbytnio głaz niezwyczajnie tajemniczy. Długo negacja logiczna potrafiono wytłumaczyć jego pochodzenia oraz właściwości. Funkcjonowały liczne przekazy pisemne dodatkowo ustne próbujące wyłożyć kuriozum powstawania tego pięknego kamienia. Otaczająca go otoczka tajemniczości sprawiła, iż spośród nieraz zaczęto mu przypisywać cechy magiczne.Znaczenie bursztynu wewnątrz starożytności, średniowieczu dodatkowo czasach nowożytnychBursztyn był uznany wcześniej w środku starożytnym Babilonie, Egipcie, Grecji, Rzymie, i co więcej do wnętrza Chinach. Odnalezione w czasie prac archeologicznych bursztynowe wisiorki, spośród geometrycznymi ornamentami, nacięciami, oraz niekiedy podobiznami ludzi oraz zwierząt mogły mieć zastosowanie jako amulety stosowane magii łowieckiej z wykorzystaniem prehistorycznych mieszkańców krajów nadbałtyckich, gwarantujące owocne łowy. Z kolei płaskie zawieszki spośród motywem krzyżowo przecinających się punktów mogły egzystować związane spośród kultem boga słońca. W okresie neolitu spotykane wcześniejszy bursztynowe ofiary zakładzinowe wobec domami, zabezpieczające mieszkańców na mocy wszelkimi nieszczęściami.Ozdoby wykonane spośród tego kamienia, związane spośród kultami oraz wierzeniami, znane poprzedni wszystkim znaczącym kulturom europejskim, w charakterze plus kulturom Środkowego plus Dalekiego Wschodu. W starożytnym Rzymie sukcynit był kultowy jako tworzywo zdobniczy, przypisywano mu także wielkość ochronną. Jeszcze do końca IV wieku n.e. był w tym miejscu rozważany jako przedsmak luksusu także bogactwa. Pliniusz Starszy do wnętrza „Historii naturalls” pisał o przedtem: „Tworzy go sok wyciekający spośród drzew gatunku sosny, podobnie w jaki sposób kauczuk wycieka z wiśni, a żywica spośród sosny. Wytryska stamtąd w środku wyniku nadmiaru płynu, gęstnieje pod wpływem zimna albo czasu, lub też wody morskiej, kiedy na wiosnę wzburzone fale zmywają go spośród wysp. W każdym razie wyrzucony przez fale na kres okazuje się nader łebski, w taki sposób że zdaje się w wodzie dyndać, oraz na dnie nie osiada”. Okres świetności tego kamienia wewnątrz cesarstwie rzymskim zapoczątkowała słynna wypad zarządcy igrzysk gladiatorskich w środku czasach panowania cesarza Nerona. Olbrzymie ilości przywiezionego nie prędzej jantaru pozwoliły na organizację igrzysk „wewnątrz bursztynowej oprawie”. Jednak na ogół wykorzystywano go aż do wyrobu biżuterii, która oprócz walorów zdobniczych miała również zapełniać funkcję ochronną, hamować zapaleniu migdałów a innym dolegliwościom gardła. Leczono poprzednio także napady szału plus problemy spośród oddawaniem moczu. Utarty z miodem attyckim pył pomagać do wnętrza dolegliwościach uszu plus wzroku, zaś starty na puder lub pity spośród wonną żywicą proszek przeciwdziałać dolegliwościom żołądkowym.Lekarze greccy, na kształt Hipokrates, Areteusz z Kapadocji i Galen, oraz także uczeni świata islamu, podczas gdy Ibn-al-Gazzar azali Awicenna, zalecali chorym bursztyn podawany w formie pigułek lub mikstur, przygotowywanych z proszku bursztynowego z dodatkiem miodu, mleka, wody, piwa lub wina. O okresie średniowiecza bursztyn był rozważany jako jeden spośród sześciu leków o najwyższej skuteczności terapeutycznej. Święta Hildegarda z Bingen zalecała spożywanie jantaru w formie nalewki na piwie, winie lub wodzie pod ręką bólach brzucha, tudzież na mleku pod chorobach pęcherza. Inni medycy średniowieczni polecali go przeciwnie biegunce, do leczenia krwotoku, kaszlu dodatkowo suchot, chorób oczu, zębów oraz jako siedlisko zwiększający płodność. Krzyżacy, którzy opanowali „bursztynowe plaża”, cenili zwłaszcza odmianę białą zaś owo jej przypisywali właściwości lecznicze. Albert Hohenzollern przesłał Marcinowi Lutrowi baryłkę białego bursztynu na jego schorzenia nerkowe. Nadworny medyk księcia Andreas Aurifaber do wnętrza rozprawie naukowej „Succini relacja” zamieścił wzdłuż 50 przykładów na użycie bursztynu do wnętrza różnego rodzaju dolegliwościach. Mikołaj Kopernik zażywał go do łagodzenia dolegliwości sercowych, o czym świadczy oryginalna instrukcja, skreślona ręką tego wielkiego astronoma, znajdująca się spośród bibliotece uniwersytetu wewnątrz Uppsali.W 1546 roku niemiecki oczytany Georgius Agricola dokonał suchej destylacji bursztynu, do wnętrza wyniku której otrzymał terpentynę, kalafonię, olej złocistożółty oraz kwas złocistożółty w postaci białych kryształków. Ten przeszły zrazu uznawano w ciągu chlorek sodu, wówczas w końcu XVII wieku angielski chemik Robert Boyle, stwierdził, iż jest owo kwas. Z kolei olej złocistożółty, najbardziej ceniony dzięki Agricolę, był w użyciu do leczenia syfilisu, kamieni nerkowych plus przeziębienia. Wchodził też w repozytorium znanego w takim przypadku środka trzeźwiącego Aqua Luciae. Polski lekarz a botanik Stefan Falimirz wewnątrz zielniku „O ziołach i mocy ich” pisał, iż kamień ów potrafi „serca uweselać, kordiakę odsuwać oraz duchy posierać”. Poradniki medyczne zalecały noszenie pierścionka spośród jantarem, najlepiej na małym palcu lewej ręki, bo wtedy jego oddziaływanie było najskuteczniejsze, zaś także okadzanie dymem bursztynowym miejsc dotkniętych epidemią dżumy. Wiele środków leczniczych zawierających bursztyn znał warszawki lekarz Jan Karol Jerzysław Freyer, literat pierwszej polskiej monografii „O bursztynie”. Wymieniał gorsza połowa różne specyfiki, jak na przykład: piżmo sztuczne, na cierpienia nerwowe, kwas złocistożółty, na dolegliwości histeryczne, apopleksję nerwową, paraliże a dreszcze towarzyszące gangrenie, tynkturę bursztynową tudzież olej bursztynowy. Donosił także, iż do wnętrza Anglii lekarze zalecają okadzanie bursztynem w środku przypadku gruźlicy.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jaka energia płynie z kamieni?

Zaiteresowanie nawróceniem